The pencil lover

Εκεί που δεν ταιριάζει και με μεγάλη προσπάθεια το κομμάτι του εαυτού σου, κάπου αλλού μπορεί να είναι αυτό που έλειπε για να ολοκληρωθεί το παζλ, όντας μόνο και μόνο ο εαυτός σου. 1-9-2012

  Η ζωή μας μια φορά μάς δίνεται. Άπαξ, που λένε. Σαν μια μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστον, μ'αυτήν την αυτόνομη μορφή της, δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξουμε ποτέ. Και μεις τί την κάνουμε, ρε; Αντί να τη ζήσουμε; Τί την κάνουμε; Την σέρνουμε από δω και από κει δολοφονώντας την... Οργανωμένη κοινωνία, οργανωμένες ανθρώπινες σχέσεις. Μα αφού είναι οργανωμένες, πώς είναι σχέσεις; Σχέση σημαίνει συνάντηση, σημαίνει έκπληξη, σημαίνει γέννα συναισθήματος. Πώς να οργανώσεις τα συναισθήματα; Έτσι, μ' αυτήν την κωλοεφεύρεση που τη λένε ρολόι, σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες μας, σα να είναι βάρος. Και μάς είναι βάρος.  Γιατί δε ζούμε...  κατάλαβες; Όλο κοιτάμε το ρολόι! Να φύγει κι αυτή η ώρα, να φύγει κι αυτή η μέρα, να έρθει το αύριο, και πάλι φτου κι απ'την αρχή. «Χωρίσαμε τη μέρα σε πτώματα στιγμών, σε σκοτωμένες ώρες που τις θάβουμε μέσα μας, μέσα στις σπηλιές του είναι μας, μέσα στις σπηλιές όπου γεννιέται η ελευθερία της επιθυμίας, και τις μπαζώνουμε με όλων τ

Άραγε πόσοι είναι σαν κι εμάς; Κάθε λίγο και λιγάκι, όχι συχνά βέβαια, συναντάω όλο και κάποιον. Είναι απίστευτο το πόσο μοιάζουμε όλοι σε αυτόν τον πλανήτη (Β612)......  Κι άραγε πώς θα ήταν αν συναντιόμασταν όλοι μαζί κάποια μέρα; Σίγουρα θα καταλαβαινόμασταν, τα λόγια θα ήταν περιττά. Βρεθήκαμε δυστυχώς σε έναν "ξένο" πλανήτη, παρατηρώντας παράξενους ανθρώπους. Ανθρώπους που τους εξηγείς με λουλούδια και σου απαντούν με νούμερα. Ένας κόσμος που προσπαθείς να επιβιώσεις ανάμεσα του με λάθος όπλο... Την ψυχή σου... Χαίρομαι πολύ για απόψε. Θα τα λέμε συχνά... http://mariekotro.blogspot.gr/ http://mkotro.blogspot.gr/

Ένα άρρωστο συναίσθημα. Το ίδιο πάλι άρρωστο συναίσθημα. Δεν μπορεί.  Μόνο το δάκρυ έχει μείνει πλέον με το ίδιο άρωμα να θυμίζει... Βαθύ. Η ύλη επέστρεψε απ' τη μάχη. Η σκισμένη σάρκα επουλώθηκε. Η ουσία; Μια σειρά κινήσεων, καταδικασμένες σχέσεις για την ικανοποίηση των ενστίκτων, ποτέ δεν φτάνουν να γεμίσουν τις αποθήκες της ψυχής, την ουσία. Κι ένα μείγμα από αναμνήσεις, αγωνία και φόβο για το άμεσο μέλλον και τα πιθανά αποτελέσματα πάνω στο σταυροδρόμι των αποφάσεων. Δεξιά ή αριστερά; Ποιος θα πάρει την απόφαση και θα διαθέσει τη δύναμη να την ολοκληρώσει; Αν αλλάξει κάτι στην πορεία; Απ' τη μια, ασφαλές περιβάλλον που όμως δεν υπάρχει τίποτα άλλο να δώσεις και να πάρεις. Τα ίδια πρόσωπα. Βαρέθηκα. Απ' την άλλη, το καινούριο, το διαφορετικό κι ο ενθουσιασμός που το άγνωστο προκαλεί μπορεί να είναι το στοιχείο που λείπει για τη συνέχεια. Ποιο απ' τα δύο; Ας αποφασίσει η μοίρα για το τι πρέπει να γίνει. Που θα πας και που θα βρεις τη συνέχεια στο κομμένο

[ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ] Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Το κείμενο αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Ν.Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής  διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους. 1. Η τεχνική της διασκέδασης Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου,  η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών. Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατ

Αρχίζω πλέον να ανακτώ τις αισθήσεις μου, χωρίς τις εμπειρίες αυτού που υπήρξα στο παρελθόν. Γιατί αυτό που υπήρξα υποφέρει επειδή διακόπηκε. Φ.Πεσσόα (;)

Ή|ρωες Τώρα, που η εποχή αναζητά αλλαγές μεγάλης κλίμακας και οι ανάγκες αναπνέουν δύσκολα, μαθαίνεις να μετράς διαφορετικά. Οι ήρωες δεν θα φανούν ποτέ στα δελτία των 8, δεν θα γίνουν πρωτοσέλιδο, δεν θα διαφημίσουν την ζωή τους στα social media. Θα είναι όμως πάντα γύρω σου για να τους δεις, να δίνουν μάχες μικρές, με όπλα παλιά και σκουριασμένα. Έμαθαν να στέκονται όρθιοι κάτω από το πιο μεγάλο βάρος. Να αμύνονται χωρίς να στήνουν τείχη. Να δίνουν χωρίς να ζητάνε. Να απαντούν χωρίς να μιλάνε. Να χαμογελούν μπροστά στην πιο μεγάλη απώλεια. Να μην αντιδρούν στην πρώτη γρατζουνιά. Να μένουν βουβοί στον πιο μεγάλο πόνο. Να βοηθούν ψάχνοντας στο τίποτα. Να χτίζουν με σαθρά υλικά. Να λυτρώνονται με ένα ποτήρι φτηνό κρασί. Να κάνουν ρεφρέν την δυσκολία τους. Να μαθαίνουν στα παιδιά τους πώς να περπατούν σε χαλασμένα πεζοδρόμια. Να σβήνουν όσα σύνορα τους απαγορεύουν την επιβίωση. Να ορίζουν νέες χώρες, εκεί που το ψωμί είναι πάντα ζεστό και το γάλα πάντα φρέσκο.  Είνα

είπε ο  Ernest Hemingway  και σιωπήσαμε όλοι να το σκεφτούμε...  Πότε ήταν η τελευταία φορά που ξέφυγες από τον καθωσπρεπισμό της καθημερινότητας και έκανες απλά κάτι διασκεδαστικό; Από το να περπατήσεις στη βροχή χωρίς ομπρέλα με τον κίνδυνο βέβαια της πνευμονίας μέχρι να το να τρέξεις με όλη σου την αντοχή και όπου σε βγάλει... Πότε γέλασες με την ψυχή σου ακόμα και με ασήμαντη αφορμή; Η ευφορία που νιώθεις μετά δεν συμφωνείς ότι είναι το καλύτερο αγχολυτικό...; Η ζωή λένε ξεκινά εκεί που σταματά η ασφαλής  μας  ζώνη ! Κάπου εκεί νιώθεις ότι ολοκληρώνεσαι .... Ξέρεις πότε; Όταν διασκεδάζεις σαν να μην υπάρχει αύριο. Όχι όμως με τους σύγχρονους τρόπους που θέλουν να μας επιβάλλουν αλλά με εκείνους που φαντάζουν πιο αθώοι και από τα μικρά παιδιά.. Υποσχέσου στον εαυτό σου μία τέτοια στιγμή κάθε ημέρα και δες ότι ζωή είναι αυτό που μας περιμένει στη  γωνία να της δώσουμε σημασία ,χώρο και χρόνο μέσα στην ρουτίνα μας! Πάρτε μαθήματα από τα παιδιά! Αυτά ξέρουν!  "Η

A moment in the past I had wished to somebody...   << In my life till today, I believe (and I speak as a witness) that some pure people after their "lost" keep staying in this world protecting their favorite people. Their souls remain and visit some of us. They called "guardian angels". You feel them somehow in the atmosphere. Usually as a smooth breeze around you. You know you are not alone, you know that someone is with you that moment, and yet that never makes you scared or anything. You smile and say welcome inside you reacting normally. Although you know that's not sensible and someone could call you -in our modern life- "freak" or crazy, you still believe this existence. Keep it for you and never share. But you should know there are someones like you, able to see with more than two eyes, even the physical two are disable. I didn't know that it happens with feelings also. [Once I tryied to send some feelings only by thinki

Πριν απαντήσεις, να ρωτάς και πριν μιλήσεις, κάνε… Τα λόγια σου να τα φοράς, όχι να σε φοράνε. Ό,τι αγαπάς σ’ ακολουθεί, πιάνει το βήμα σου κι ό,τι πιστεύεις, σαν νερό, παίρνει το σχήμα σου… Όσο κι αν θέλεις να πετάς τα πόδια σου σε πάνε. Τα όνειρα να τα μετράς, να δεις αν σε χωράνε… Ό,τι αγαπάς - Μιλτιάδης Πασχαλίδης Μουσική: Οδυσσέας Ιωάννου Στίχοι: Μιλτιάδης Πασχαλίδης http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=JIRbbo86njw