ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: Το διήγημα σε αντίθεση με το μυθιστόρημα-τούβλο
ΠΗΓΗ : http://www.enet.gr Ας το παραδεχτούμε, χωρίς πνεύμα αντιζηλίας και ηττοπάθειας. Στην πεζογραφία, κοινό και εκδότες προτιμούν κατά πλειονότητα το μυθιστόρημα, έναντι του διηγήματος και της νουβέλας ακόμη, και μάλιστα το «παχύ» μυθιστόρημα, δηλαδή περίπου πεντακόσιες σελίδες. Το κίνητρο των εκδοτών είναι φανερό, και παρόμοιο με των αντιπροσώπων αυτοκινήτων, που προτιμούν, βεβαίως, να πουλήσουν ένα τζιπ Χάμερ 4x4 ή μια πολυμορφική «νεκροφόρα» με φιμέ τζάμια, παρά ένα πεντακοσαράκι Φίατ. Το κέρδος, έτσι και δελεαστεί ο πελάτης, είναι σαφώς μεγαλύτερο. Παρόμοιο κίνητρο υποκινεί, πιστεύει ο ποδηλάτης, και αρκετούς μυθιστοριογράφους να παραγεμίσουν το μυθιστόρημα με άχρηστες κα πολύλογες σελίδες. Η πλοκή τραβιέται από τα μαλλιά, η μια ιστορία μπαίνει με το ζόρι μέσα στην άλλη (και δεν μιλάω, ασφαλώς, ούτε για τον Κώστα Ταχτσή ούτε για την Κάρεν Μπλίξεν ούτε για τον Βικτόρ Ουγκό ούτε για την Τζέιν Οστιν ή τη Σαρλότ Μπροντέ) και ο αναγνώστης, συνήθως η αναγνώστρια, οφείλω, δυσ