Στα άκρα - Δημήτρης Καραγιάννης
Μέρος 2ο
Αναρτήσεις
Μια μέρα είδα τον ήλιο να βασιλεύει σαράντα τρεις φορές
A! μικρέ πρίγκιπα, κατάλαβα έτσι λίγο-λίγο τη μικρή μελαγχολική σου ζωή. Για πολύν καιρό δεν είχες άλλη διασκέδαση από το να χαίρεσαι τα υπέροχα χρώματα που σκόρπιζε βασιλεύοντας ο ήλιος. Έμαθα τούτη την καινούρια λεπτομέρεια το πρωί της τέταρτης μέρας όταν μου είπες: - Πολύ μου αρέσουν τα ηλιοβασιλέματα. Πάμε να δούμε ένα ηλιοβασίλεμα... Μα πρέπει να περιμένουμε... - Να περιμένουμε τι; - Να περιμένουμε μέχρι να πέσει ο ήλιος. Στην αρχή φάνηκες να ξαφνιάζεσαι κι ύστερα γέλασες με τον ίδιο σου τον εαυτό. Και μου είπες: - Πάντα νομίζω πως είμαι στο σπίτι μου! Πραγματικά, όταν είναι μεσημέρι στην Αμερική, στη Γαλλία, όλος ο κόσμος το ξέρει, ο ήλιος βασιλεύει. Δεν θα χρειαζόταν παρά να μπορεί κανείς να πάει στη Γαλλία σ' ένα λεπτό για να χαρεί το ηλιοβασίλεμα. Δυστυχώς, όμως, η Γαλλία είναι πάρα πολύ μακριά. Πάνω στο μικρό σου πλανήτη, όμως, θα σου ήταν αρκετό να τραβήξεις την καρέκλα σου μερικά βήματα πιο πέρα. Και τότε θα 'βλεπες το δειλινό κάθε φορά που θα το 'θ
Δεκάλογος
Αγαπώ τους φιλόδοξους γιατί με εμπνέουν. Αγαπώ τους αποτυχημένους γιατί με διδάσκουν. Αγαπώ τους ταπεινούς γιατί έχουν Θεϊκό χάρισμα. Αγαπώ τους πλούσιους γιατί έχουν μοναξιά. Αγαπώ τους φτωχούς γιατί είναι πολλοί και καλοί. Αγαπώ τους νέους για την πίστη που έχουν. Αγαπώ τους ηλικιωμένους για τη σοφία τους. Αγαπώ τις ωραίες για τα λυπημένα τους μάτια. Αγαπώ τις άσχημες για τις ειρηνικές ψυχές τους. Αγαπώ τους Ανθρώπους όπως είναι κι όχι όπως θα ήθελα να είναι. Φώτιος Μικελάκης
Gesthemane
Μέσα απ'τις δοκιμασίες ο άνθρωπος γίνεται πιο δυνατός, αν τις αντέξει. Η πίστη είναι σαν καμίνι μέσα απ' το οποίο περνά ο άνθρωπος. Αν τελικά υπάρχει πίστη θα μείνει το χρυσάφι.