Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2018

BIG DAY ! ! ! OH, MY ! ! !

Εικόνα
Πρώτη φορά που πήρα μέρος σε διαγωνισμό γραφής, πρώτη φορά και για προχωρημένο επίπεδο. Συγκινημένη για ό,τι από ένστικτο αργά, αλλά πιστά ακολουθώ. Τον Λόγο και το Βιβλίο σε όλες τους τις εκφάνσεις. Το παραπάνω εργαστήριο σίγουρα θα με βοηθήσει να βελτιωθώ κι ίσως μου δώσει αυτοπεποίθηση να δημοσιεύω κομμάτια πιο συχνά εδώ. Το κείμενο που με "έβαλε" στους δώδεκα για το εργαστήριο θα δημοσιεύσω ολόκληρο σε επόμενη ανάρτηση, το οποίο θα τροποποιηθεί και εκδοθεί συλλογικά με τα υπόλοιπα κείμενα από το φορέα διοργάνωσης, Κέντρο Ελληνικών Σπουδών.

Over-Dose Καφεΐνης και γιατί έχω χαθεί

Εικόνα
Τώρα λέω θα γράψω και δεν προλαβαίνω. Έρχεται άλλη Δευτέρα πάλι δεν προλαβαίνω. Ιδού τα πειστήρια ή στο μέλλον ενθύμια ενός ξενυχτιού για ένα μεταπτυχιακό που τελικά θα μου λείψει τελειώνοντάς το και σίγουρα θα αναπολώ την αίσθηση της κατάκτησης της γνώσης. Στο πλάι ένα φλυτζάνι με καφέ ελληνικό (ένας από όλους) πάνω στο τραπεζομάντηλο του ιδιωτικού μου """αναγνωστηρίου""" που επίσης θα αναπολώ και η λίστα με τα επαγγέλματα που πρέπει να τελειώσω. Αλλό ένα κι άλλο ένα ακόμη κι ύστερα ένα τελευταίο και τα κοκκαλάκια μου θα μείνουν πάνω στην καρέκλα. Δεν κάνω όμως μόνο αυτό. Ετοιμάζω κι άλλα πράγματα που θα δείξω εν καιρώ. 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: Εκεί γύρω στα 45, μην κουραστείς να ζεις ξανά και ξανά και ξανά…

Μοιάζουμε με πουλιά ταξιδιάρικα, όλοι οι άνθρωποι, ακόμη κι κείνοι που ξεβολεύονται δυσκολότερα. Μοιάζουμε με περβόλια. Με ανθισμένους μπαξέδες. Θέλουμε νερό, ήλιο και καθαρό αέρα για να θεριέψουμε και να τραβήξουμε τον ανήφορο. Εκεί, γύρω στα 45, στον πυρήνα μιας χορτάτης ζωής, που εύχομαι να σου σφαλίσει τα μάτια μονάχα σαν πατήσεις τα 90, οφείλεις καλέ μου άνθρωπε, για να το κατορθώσεις και να ελπίζεις στο ακατόρθωτο να έχεις γευτεί τα ακόλουθα: Να ζήσεις έναν έρωτα όλο τρέλα. Να σπάσεις φρένα, να λυγίσεις σίδερα, να φας καρφιά. Από κείνους τους κινηματογραφικούς έρωτες που λιγώνεσαι να χαζεύεις. Και για μια φορά έστω, στη μάταιη αυτή ζωή σου, να νιώσεις πώς είναι να σου μπήγουν δυο μάτια καρφιά στην ψυχή και στο μυαλό, να σφιχτεί το στομάχι, να λαθέψει το μυαλό, να κουμαντάρει η καρδιά σα γενικός δερβέναγας. Εκεί γύρω, μέχρι τα 45 να’ χεις κάνει δύο τεράστια μεθύσια. Ένα της χαράς κι ένα από σεκλέτι και βαρύ καημό. Να καταλάβεις τη γλύκα του απόλυτου ξοδέματος και