«Θα εγκαταλείψετε;»
«Βρισκόμουν στα μέσα της διαδρομής του Μαραθωνίου της Αθήνας και ενώ εναλλάσσονταν από την αρχή του αγώνα συνέχεια μέσα στο μυαλό μου οι σκέψεις που μου έλεγαν να συνεχίσω, αγνοώντας πόνους σωματικούς και ψυχικούς, με τις αρνητικές σκέψεις που μου λέγαν να σταματήσω (σκέψεις που παίζουν με τον ψυχισμό του κάθε αθλητή σε οποιοδήποτε μαραθώνιο, δηλαδή), η ζυγαριά έγειρε… Η Δήμητρα Ιορδανίδου, διακεκριμένη μαραθωνοδρόμος διηγήθηκε, στην Athens Voice, τη συναρπαστική της εμπειρία. Λέει χαρακτηριστικά: «Μάλλον η ψυχή μου έμπαζε. Ο ρυθμός ξέφευγε σιγά σιγά εντελώς από το αρχικό πλάνο. Δρομείς με περνούσαν ξανά και ξανά. Και έπειτα η απογοήτευση, η εσωτερική φωνή: «Δεν θα τα καταφέρεις να κάνεις χρόνο φέτος. Χάθηκε ο αγώνας». Τα πόδια βάρυναν ακόμη παραπάνω. Η ψυχή άρχισε να αδυνατίζει επικίνδυνα. Οι αρνητικές σκέψεις πολλαπλασιάστηκαν. Και είναι τόσο απλό να σταματήσεις. Σαν να κατεβαίνεις από ένα τρένο. Ένα βήμα. Τόσο απλά. Αποβιβάστηκα. Στ αμάτησα μετά από 22 χλμ και άρχισα