Στο σταυροδρόμι

Ένα άρρωστο συναίσθημα. Το ίδιο πάλι άρρωστο συναίσθημα. Δεν μπορεί. 

Μόνο το δάκρυ έχει μείνει πλέον με το ίδιο άρωμα να θυμίζει... Βαθύ. Η ύλη επέστρεψε απ' τη μάχη. Η σκισμένη σάρκα επουλώθηκε. Η ουσία; Μια σειρά κινήσεων, καταδικασμένες σχέσεις για την ικανοποίηση των ενστίκτων, ποτέ δεν φτάνουν να γεμίσουν τις αποθήκες της ψυχής, την ουσία.

Κι ένα μείγμα από αναμνήσεις, αγωνία και φόβο για το άμεσο μέλλον και τα πιθανά αποτελέσματα πάνω στο σταυροδρόμι των αποφάσεων. Δεξιά ή αριστερά; Ποιος θα πάρει την απόφαση και θα διαθέσει τη δύναμη να την ολοκληρώσει; Αν αλλάξει κάτι στην πορεία; Απ' τη μια, ασφαλές περιβάλλον που όμως δεν υπάρχει τίποτα άλλο να δώσεις και να πάρεις. Τα ίδια πρόσωπα. Βαρέθηκα. Απ' την άλλη, το καινούριο, το διαφορετικό κι ο ενθουσιασμός που το άγνωστο προκαλεί μπορεί να είναι το στοιχείο που λείπει για τη συνέχεια. Ποιο απ' τα δύο;

Ας αποφασίσει η μοίρα για το τι πρέπει να γίνει. Που θα πας και που θα βρεις τη συνέχεια στο κομμένο σου σκοινί. Ίσες ευκαιρίες και για τα δυο κι όπου γείρει η ζυγαριά. Ας διαλέξει η μοίρα. Δεν μπορώ.