Αχερουσία λίμνη

"...Κάθισα κι έκλαψα. Ο θρύλος λέει πως ό,τι πέφτει στο νερό αυτού του ποταμού, φύλλα, έντομα, φτερά πουλιών, όλα μεταμορφώνονται σε πέτρες στην κοίτη του. Α! τι δε θα 'δινα να μπορούσα να ξεριζώσω την καρδιά απ' το στήθος μου και να τη ρίξω στο ρεύμα... Έτσι δε θα υπήρχε πόνος ούτε μεταμέλεια ούτε αναμνήσεις. Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα κι έκλαψα. Το χειμωνιάτικο κρύο μ' έκανε να νιώσω τα δάκρυα στο πρόσωπό μου, που έγιναν ένα με τα παγωμένα νερά που κυλούσαν μπροστά μου."

Κατέβασε το βιβλίο και κοίταξε ευθεία μπροστά. Σκέφτηκε για λίγο.

-Είναι δυνατόν; Πώς είναι δυνατόν; Πώς;