ΤΙ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΣΤΟΝ 23 ΧΡΟΝΩΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ 'Η ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

    

     Ρίχνοντας μια ματιά πίσω στο παρελθόν, έχω ευχηθεί αρκετές φορές μακάρι να είχα κάποιο μεγαλύτερο να με συμβουλεύει. Είμαι η πρωτότοκη κόρη της οικογένειας και πρώτη σε όλα! Πρώτη που πήγα σχολείο, πρώτη που πήγα Πανεπιστήμιο, πρώτη που δούλεψα κ.ο.κ. Ήθελα έτσι να ξέρω τι να περιμένω από τη ζωή, να 'χω μια ιδέα από που να φυλάξω τον εαυτό μου, όχι ότι δε θα έκανα λάθη, αφού μόνο μέσα από αυτά μαθαίνουμε, αλλά να, θα προτιμούσα να είχα μια προειδοποίηση για τις κακοτοπιές. Κι ύστερα όταν αργότερα έπεσα σε "λάκκο", ήθελα μια συμβουλή πως να επανέλθω, αν όχι τον κατάλληλο χειρισμό, μια στραβοτιμονιά για να τον αποφύγω. Θα προτιμούσα να είχα μια προειδοποίηση για το πως μοιάζει το προσωπείο των δήθεν φίλων ή των εφήμερων σχέσεων γενικά.

       Τι θα έλεγα στο 23χρονο εαυτό μου; Γνώση που προκύπτει από τις εμπειρίες μου ως τώρα και θα ήθελα να είχα a propo. Είναι εκεί που παίρνεις πτυχίο και δεν ξέρεις τι να κάνεις μετά, αν δεν είσαι από τους αποφασισμένους, από αυτούς που έχουν γερό στομάχι, αν, αν, αν... Αν βρεθείς, λοιπόν, σε κάποιο τέλμα στη ζωή σου κάνε ένα βήμα πίσω. Πάρε μια ανάσα, δες τι έχεις, τι κάνεις, τι θες να κάνεις, που θες να φτάσεις, το επόμενό σου βήμα σε βοηθάει να πας εκεί που θες να πας; Κι έπειτα αποφάσισε! Επανέλαβε αυτό όσες φορές χρειαστεί. Τι να μην κάνεις; Μην βάλεις το πείσμα για οδηγό. Μην έχεις παρωπίδες. Άνοιξε τα μάτια και την καρδιά σου κι "άκουσε" την κλίση σου. Ξετρύπωσε αυτό το μικρό ή ελάχιστο ταλέντο που θα σε κάνει να ξεχωρίσεις και βρες το κατάλληλο επάγγελμα, όπου θα μπορέσεις να το εξελίξεις. Υπάρχουν δουλειές, υπάρχουν, υπάρχουν είμαι βέβαιη! Έμπνευση δεν υπάρχει! ΔΕΝ γίνεται να γίνουμε όλοι γιατροί, δικηγόροι, καθηγητές, οικονομολόγοι, μηχανικοί, μάνατζερς. Υπάρχουν κι άλλες δουλειές που μπορεί να σχετίζονται με αυτά τα επαγγέλματα, αν το έχεις σπουδάσει και θες να αξιοποιήσεις τις σπουδές σου, εφ' όσον υπηρετούν το ταλέντο σου.

Προσωπικά θα ήμουν ευτυχισμένη και ικανοποιημένη ακόμη κι αν ανακάτευα τη ζάχαρη στον καφέ κάποιου με την έννοια ότι θα πήγαινα ακόμα και για τόσο γενικά καθήκοντα, αρκεί να ήμουν υπό τη επαγγελματική σκέπη αυτού που έχω σκεφτεί. Μένει μόνο να βρεις την ευκαιρία να ξεκινήσεις κι αν δε τη βρεις να τη δημιουργήσεις!