The pencil lover

Αναρωτιέμαι μερικές φορές: είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία;  Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές,  για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν ; Μούτρα...  Νʼ αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα. Τη μέρα, την κάθε σου μέρα. Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις. Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό, να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές. Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές... Να περιμένεις μεγάλες στιγμές.  Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις . Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου. Και να μη βλέπεις πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους. Σʼ εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται. Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους. Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου, την καλή υγεία, δυο φίλους, ...

Μουσική... μιά λέξη με πολλά νοήματα... ακούς για πολλούς και διάφορους λόγους... Ξεκουράζεσαι, μαθαίνεις, κοιμάσαι, ερωτεύεσαι, λυπάσαι, ξεσπάς και πολλά άλλα... Η μουσική είναι ένα μέσο το οποίο εξυψώνει τον άνθρωπο. Όνομα Αρχαίας Μούσας. Τέχνη που βασίζεται στην οργάνωση ήχων για σύνθεση, εκτέλεση και ακρόαση/λήψη ενός έργου. Ο άνθρωπος έχει κοινωνική μεταβολή και άμεση σχέση με τη μουσική. Την νύχτα σαν βγείς στην πόλη ακούς τους ήχους της. Είναι ένα παιχνίδι πολλές φορές μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Ήχοι που έρχονται και παρέρχονται. Κόσμος που κουβεντιάζει. Αυτοκίνητα. Ζωάκια που περπατάνε δίπλα σου αφουγκράζονται για λίγη στοργή και τροφή. Είναι παράξενος ο κόσμος τελικά... "Υπερρεαλιστικό, αλλά ωραίο" Χάνομαι στους δρόμους και αναζητώ κάτι άλλο... Αναζήτησα εκείνον τον ήχο και τον βρήκα... Τώρα πλέον δεν φοβάμαι! Ξέρω πως είσαι εκεί... δίνεις τη δύναμη με τη φωνή... δίνω το ελάχιστο με ένα απλό κλικ... All rights reserved t...

INSPIRE ME Hello there! Τhis is a new idea that I am very excited about! Here you can participate to my blog!!! If you are pencil lovers and have a file with stories, poems, quotes etc you can share them and see them be published. You need just to sent me here your story and I 'll make a post about it. If you want you can sent me few words, 2-3 lines and I 'll make a little story for you. And even if you have an unfinished story, sent it here and see how it could be evolved. The story could be whatever you want. One personal experience, a favorite movie (I could write a different end -happy or not- as you wish), a love story, a favorite song that narrates a story, even books. So, I am looking forward for your correspondence. See you around!  Γεια σας! Εδώ πρόκειται για μια καινούρια ιδέα, για την οποία είμαι πολύ ενθουσιασμένη! Μπορείτε κι εσείς να συμμετάσχετε στο blog μου!!! Αν αγαπάτε την γραφή και έχετε ένα αρχείο με ιστορίες, ποιήματα, αποφθέγματα κλπ....

Κοιτάχτε! μπήκε στη φωτιά! είπε ένας από το πλήθος. Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν στ' αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια. Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου. Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι. Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος; Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά; Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι. Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν. Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος. Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο. Γινόταν ήλιος. Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.  Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο. Ο καιόμενος, Τάκης Σινόπουλος (1917-1981) Εδώ θυμάμαι κι ευχαριστώ το Δάσκαλό μου Μιχάλη Σαρρή.

Βλέπεις τον καπνό να χορεύει αισθησιακά πάνω απ' τα χείλη ενός ποτηριού κόκκινο κρασί ακουμπισμένο πάνω σε ένα τραπέζι από αληθινό κορμό δέντρου κομμένο κατά τομή. Δυο-τρία άτομα στα αριστερά σου, άλλα δυο-τρία στα δεξία μιλούν ακατάπαυστα χωρίς να λένε κάτι στην ουσία. Σε ένα δεύτερο πλάνο δεκάδες άλλα πρόσωπα κοιτούν, μιλούν, γελούν.. Και κάπου στο βάθος ένα φωτεινό πρόσωπο να ταξιδεύει πέρα απ' αυτό που μπορείς να δεις, πέρα απ' αυτό που μπορείς να ακούσεις. Διαπερνά με το βλέμμα του ανθρώπους, τοίχους, λιμάνια, θάλασσες και φτανεί για εκεί που ξεκίνησε και τελικά δεν κατάφερε να πάει. Ο κόσμος γυρώ έχει σωπάσει. Μια απέραντη σιωπή καλύπτει τη νεκρή γη του μυαλού του. Κι ονειρεύται. Ξαφνικά τη νύχτα έχει σκεπάσει με το ανοιχτόχρωμο πέπλο της η μέρα. Έχει χτίσει τον κόσμο που θα ήθελε να είναι. Σκέφτεσαι κάποια χαμένη αγάπη θα συλλογίζεται και ταξιδεύει. Γι αυτό ο κόσμος του δεν του αρέσει και προσπαθεί να ξεφύγει. Σίγουρα θυμάται που κάθισαν μαζί σε ένα ξύλινο παγκάκι...

Ο έρωτας όνομα ουσιαστικόν πολύ ουσιαστικόν, ενικού αριθμού, γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού, γένους ανυπεράσπιστου. Πληθυντικός αριθμός οι ανυπεράσπιστοι έρωτες. Ο φόβος, όνομα ουσιαστικόν, στην αρχή ενικός αριθμός και μετά πληθυντικός: οι φόβοι. Οι φόβοι για όλα από δω και πέρα. Η μνήμη, κύριο όνομα των θλίψεων, ενικού αριθμού, μόνον ενικού αριθμού και άκλιτη. Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη. Η νύχτα, όνομα ουσιαστικόν, γένους θηλυκού, ενικός αριθμός. Πληθυντικός αριθμός οι νύχτες. Οι νύχτες από δω και πέρα. Πληθυντικός αριθμός-Κική Δημουλά